Służebność drogi koniecznej, inaczej także służebność przejazdu i przechodu to jedna z form służebności gruntowej, regulowana w art. 145 Kodeksu Cywilnego. Aby ją ustanowić muszą zostać spełnione odpowiednie przesłanki:
- nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej,
- brak odpowiedniego dostępu do zabudowań gospodarskich,
- dostęp do drogi publicznej lub dostęp do zabudowań gospodarskich nie jest bezpieczny.
Kiedy ustanawia się służebność drogi koniecznej?
O ustanowienie służebność drogi koniecznej może starać się właściciel nieruchomości władnącej. Może ona zostać ustanowiona na mocy porozumienia stron – kiedy właściciele nieruchomości dogadują się między sobą lub na mocy orzeczenia sądowego.
Podczas przeprowadzania drogi koniecznej, zgodnie z art. 145 § 3 Kodeksu Cywilnego, należy uwzględnić interes społeczno-gospodarczy, co w praktyce oznacza, iż należy tak wytyczyć drogę, by nie przyczyniała się ona do sąsiedzkich konfliktów. Powinna być na tyle szeroka, by można było po niej bezpiecznie przejechać, ale jednocześnie by w jak najmniejszym stopniu obciążała gruntu, przez które ma przechodzić. Jednocześnie w art. 626 § 2 kodeksu cywilnego znajdziemy informację, że nim sąd wyda postanowienie o ustanowieniu drogi koniecznej powinien
„przeprowadzić dowód z oględzin nieruchomości, chyba że okoliczności istotne dla wytyczenia drogi koniecznej są niesporne, albo, że przeprowadzenie dowodu z innych przyczyn nie jest potrzebne”.
Sprawdź także: